Wat ruist daar…

Ik móest naar het Bamboo Forest of Arashiyama, daar had ik al zoveel over gehoord, gelezen en gezien op foto’s. Opgetogen omdat ik van mijn host zijn fiets (met motor!) mocht lenen, croste ik in ruim een uur naar het bamboe bos. Dwars door leuke buurten, over bruggen en spoorwegen kwam ik dan eindelijk aan. Maar helaas, terwijl ik nog zo vroeg was, was ik niet de enige. Drommen toeristen uit alle werelddelen waren ook op het idee gekomen. Waar de bezienswaardigheden in Tokyo nog heerlijk rustig waren, liep ik hier met een ijsetende, luid pratende en met selfiesticks zwaaiende massa mee het bamboe bos in.

Het bos zelf was niet heel groot maar wel prachtig en indrukwekkend en precies wat ik ervan had verwacht.
Ga zo vroeg mogelijk om drommen toeristen te vermijden. Die verstoorden bij mij het rustgevende geruis van het bos.

Aan het bos is een leuke toeristische straat met winkeltjes, eetgelegenheden en ijssalons (matcha-ijs!) Het is hier wel wat aan de dure kant, dus als je op een budget zit dan tip ik in het volgende hoofdstuk een adresje waar je goedkoper souvenirs kunt inslaan. Met uitzicht op dat het die dag mogelijk zou gaan regenen kocht ik er een te dure, maar superleuke Hello Kitty regenponcho.